وقتي ادبیات انقلابي امام را ملاحظه می كنید، مي‌بینید تكیه‌ اصلي بر روي ساخت دروني ملت است، احیاي روح عزت، نه با تفاخر، نه با غرور، نه با به‌ خودبستن، بلكه با استحكام ساخت دروني. آنچه كه ما باید به آن توجه كنیم، این است كه این یك كار مقطعي نیست، این یك كار مستمر است، یك كار ادامه‌دار است.

ملت باید با عوامل ركود و ایستایي مقابله كند. عواملي وجود دارد كه یك انسان پیشرو را، یك ملت پیشرو را متوقف می كند.

بعضي از این عوامل در درون خود ماست. بعضي از این عوامل، تمهیدات دشمن است. اگر بخواهیم دچار ركود نشویم، دچار ذلت نشویم، دچار عقبگرد نشویم، دچار همان وضعیت دوزخي قبل از انقلاب نشویم، باید حركتمان متوقف نشود. اینجاست كه با یك مفهومي به نام 'پیشرفت' روبه رو می شویم. باید دائم پیشرفت كنیم.

این عزت ملي، این استحكام دروني، این ساخت مستحكم بایستي دائم در حال جلو رفتن باشد و ما را به پیشرفت برساند.

این دهه به 'دهه‌ پیشرفت و عدالت' نامگذاري شده است. عدالت هم در دل پیشرفت است. پیشرفت، فقط پیشرفت در مظاهر مادي نیست، در همه ابعاد وجودي انسان است كه درونش آزادي هم هست، عدالت هم هست، اعتلاي اخلاقي و معنوي هم هست، اینها همه در مفهوم پیشرفت هست. البته در آن، پیشرفت مادي، پیشرفت مظاهر زندگي، پیشرفت علمي هم وجود دارد.

امام با آن حركت خود، ما را در جاده‌اي قرار داد كه باید در این جاده پیش برویم. هرگونه توقف در این جاده، ما را به عقبگرد می رساند.

ملتي كه از حقیقت عزت برخوردار شده است و در جاده‌ پیشرفت قرار گرفته است، اگر این نعمت را كفران كند، آن وقت مصداق این آیه‌ شریفه می شود كه 'الم تر الي الذین بدلوا نعمت الله كفرا و احلوا قومهم دار البوار. جهنم یصلونها و بئس القرار'، (آیا ندیدي كساني را كه نعمت خدا را به كفران تبدیل كردند و قوم خود را به سراي نیستي و نابودي كشاندند؟ (سراي نیستي و نابودي، همان) جهنم است كه آنها در آتش آن وارد مي‏شوند و بد قرارگاهي است! سوره ابراهیم، آیه 28 و 29) دنیا دوباره دوزخ خواهد شد، زندگي دوباره تلخ خواهد شد.

ملت ها اگر ایستادگي نكنند و پیش نروند،دوباره همان سختي و سیاهيِ دوران ذلت بر سر آنها سایه‌افكن خواهد شد.

*از بیانات رهبر انقلاب در مراسم بیست و سومین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی (ره) (چهاردهم خرداد 1391)

فراهنگ**1003**